Trail Of Waving Hearts

Τι είναι τα βιβλιοφαγάκια;

ΒΙΒΛΙΟΦΑΓΑΚΙΑ!!!

Βιβλιοφαγάκια είναι όλα τα παιδάκια που εκτός από υλική τροφή χρειάζονται και πνευματική,για να μπορούν να ζήσουν, να ταξιδέψουν,να ονειρευτούν.Την τροφή αυτή επιχειρούμε να δώσουμε μέσα από καθετί που έχει σχέση με το βιβλίο και παράλληλα μπορεί να αποτελέσει κίνητρο ουσιαστικής ενασχόλησης των παιδιών με αυτό.

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Η περιπέτεια της Ρουθουνίτσας Τακουνάκη






Η απάντηση του Β1 στο μήνυμα  της κ.Σοφίας Μαντουβάλου 


 Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μύγα τσαχπινούλα και ζωηρούλα που φορούσε κατακόκκινα παπούτσια με τακούνια. Πήγαινε εδώ κι εκεί, πετούσε χαρωπή, καμάρωνε πολύ για τα τακούνια της και όλες οι άλλες μύγες τη ζήλευαν. Η πιο μεγάλη της διασκέδαση ήταν να γαργαλάει με τα τακούνια τα ρουθούνια του κόσμου. Όποιον έβρισκε μπροστά της ορμούσε στα ρουθούνια του και τον γαργαλούσε με τα τακούνια της. Γι‘αυτό και την ονόμασαν Ρουθουνίτσα Τακουνάκη.
Μια μέρα εκεί που τριγυρνούσε και έψαχνε ποιον να γαργαλήσει βρέθηκε στην αυλή ενός σχολείου. Ωραία, σκέφτηκε, εδώ θα βρω πολλά ρουθούνια. Πάει λοιπόν χαρούμενη στα ρουθούνια ενός παιδιού και αρχίζει να τα γαργαλάει με τα τακούνια της. Ξαφνικά όμως το παιδί φταρνίστηκε τόσο δυνατά που η Ρουθουνίτσα πετάχτηκε μακριά με δύναμη. Έπεσε πάνω στο κεφάλι ενός σκύλου και χώθηκε στο αυτί του. Ο σκύλος άρχισε να γαργαλιέται, να κουνιέται πέρα δώθε, ακουγόταν ένας πολύ δυνατός θόρυβος και τότε η μύγα προσγειώθηκε πάνω στο χορτάρι. Εκείνη τη στιγμή ανακαλύπτει ότι είχε χάσει τα τακούνια της. Τι συμφορά! Έπρεπε να πάει να τα βρει αμέσως. Δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς τα τακούνια! Πήγε λοιπόν να πετάξει αλλά ζαλισμένη όπως ήταν βρέθηκε σε ένα ρυάκι και κινδύνευε να πνιγεί. Τότε πήγε ο σκύλος και την έσωσε. Βγήκαν από το νερό μουσκεμένοι και έπιασαν την κουβέντα.
-Ευχαριστώ που με έσωσες! Είμαι η Ρουθουνίτσα Τακουνάκη. Εσένα πώς σε λένε;
-Εμένα με λένε Αυτούλη Κουδουνάκη. Κοίταξέ με! Έχω στα μακριά μου αυτιά τα πιο όμορφα κουδούνια που έχεις δει! Όταν περπατώ κουδουνίζουν και όλοι με προσέχουν και με κοιτάνε.
-Α!!! Γι΄αυτό με κούφανες και ζαλίστηκα όταν έπεσα πάνω στο κεφάλι σου! Όμως εγώ, έχω ένα φοβερό πρόβλημα. Έχασα τα τακούνια μου και χωρίς αυτά δεν μπορώ. Πώς θα γαργαλάω τα ρουθούνια αν δεν έχω τα τακούνια; Θα χάσω και το επίθετό μου. Δεν θα μπορώ πια να λέγομαι Τακουνάκη!
-Μην στενοχωριέσαι. Θα σε βοηθήσω να τα βρεις.
Ξεκίνησαν λοιπόν και άρχισαν να ψάχνουν σε δρόμους, σε πλατείες, σε πάρκα αλλά πουθενά τα τακούνια. Τότε η μύγα θυμήθηκε το παιδί που φταρνίστηκε και ότι από τότε άρχισε η περιπέτειά της. Μήπως τα τακούνια είχαν μείνει στα ρουθούνια; Έπρεπε να βρουν το παιδί οπωσδήποτε. Αποφάσισαν λοιπόν να πάνε στην αυλή του σχολείου. Τα παιδιά έκαναν μάθημα οπότε άρχισαν να κοιτούν από τα παράθυρα ψάχνοντας για το παιδί. Βρίσκουν ένα παράθυρο ανοιχτό και τότε η Ρουθουνίτσα είδε το παιδί.
-Αυτούλη, βρήκα το παιδί! Πρέπει να φταρνιστεί για να βγουν τα τακούνια. Όμως χωρίς τα τακούνια δεν μπορώ να γαργαλήσω τα ρουθούνια! Πώς θα βρω τώρα τα τακούνια;
-Θα δεις, έχω μια ιδέα! Μπες εσύ μέσα και πήγαινε δίπλα στο παιδί.
Μπήκε η μύγα μέσα και ο σκύλος άρχισε να χοροπηδάει και να χορεύει. Τα παιδιά άκουσαν τη φασαρία που έκαναν τα κουδούνια του σκύλου και έτρεξαν στο παράθυρο. Είδαν τον σκύλο να χορεύει σαν τρελός και άρχισαν να γελάνε. Γελούσε και το παιδί τόσο δυνατά που από τα γέλια τα πολλά του ήρθε ένα δυνατό φτάρνισμα. Αααψουού, έκανε και τότε πετάχτηκαν έξω τα κατακόκκινα τακούνια. Τρέχει η μύγα στη στιγμή και φοράει τα τακούνια. Πόσο ευτυχισμένη ήταν! Επιτέλους χάρη στην βοήθεια του Αυτούλη Κουδουνάκη ήταν πάλι η ονομαστή Ρουθουνίτσα Τακουνάκη!
Έτσι λοιπόν….

Μία μύγα με τακούνια
κι ένας σκύλος με κουδούνια
φίλοι γίναν κολλητοί
και προχώρησαν μαζί!

Πρόσεξε λοιπόν καλά
κι αν τους δεις καμιά φορά,
αμέσως κρύψε τα ρουθούνια
να μην έρθουν τα τακούνια!


Ένα παραμύθι από τους μαθητές του Β1 με αγάπη για την κυρία Σοφία Μαντουβάλου!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου