Trail Of Waving Hearts

Τι είναι τα βιβλιοφαγάκια;

ΒΙΒΛΙΟΦΑΓΑΚΙΑ!!!

Βιβλιοφαγάκια είναι όλα τα παιδάκια που εκτός από υλική τροφή χρειάζονται και πνευματική,για να μπορούν να ζήσουν, να ταξιδέψουν,να ονειρευτούν.Την τροφή αυτή επιχειρούμε να δώσουμε μέσα από καθετί που έχει σχέση με το βιβλίο και παράλληλα μπορεί να αποτελέσει κίνητρο ουσιαστικής ενασχόλησης των παιδιών με αυτό.

Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

Το τριαντάφυλλο




Τριαντάφυλλο-Ρόδο


Στην Ελληνική μυθολογία το τριαντάφυλλο  δημιουργήθηκε από την θεά των λουλουδιών και της βλάστησης την Χλωρίδα.  Αυτή, μια μέρα βρήκε το άψυχο σώμα μιας νύμφης στο δάσος και το μεταμόρφωσε  σε λουλούδι. Κάλεσε τότε την Αφροδίτη, τη θεά της αγάπης και το Διόνυσο, το θεό του κρασιού. Η Αφροδίτη χάρισε στο λουλούδι ομορφιά και ο Διόνυσος πρόσθεσε νέκταρ για να του δώσει γλυκιά ευωδιά. Ο Ζέφυρος, ο θεός του ανέμου φύσηξε μακριά τα σύννεφα και έτσι ο Απόλλωνας, ο  θεός του Ήλιου μπόρεσε να λάμψει και να κάνει το λουλούδι να ανθίσει.
Έτσι
δημιουργήθηκε το τριαντάφυλλο  και στέφθηκε "Βασιλιάς των λουλουδιών".

Πηγή:http://www.kairatos.com.gr/loyloydiamythologia.htm



 Πηγή:http://www.neraidokiklos.gr/forum/showthread.php?t=3460


Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν πλάσει έναν όμορφο μύθο για το τριαντάφυλλο, το βασιλιά τον λουλουδιών, που το ονόμαζαν ρόδο. Ζούσε λέει κάποτε στην παλιά Κόρινθο μια κόρη που την έλεγαν Ροδάνθη και που οι θεοί της είχαν χαρίσει ομορφιά, καλοσύνη αλλά και μια σπάνια σοφία. Πολύ συχνά συγκεντρώνονταν στο σπίτι αυτού του αξιαγάπητου κοριτσιού οι σοφοί της πόλης και της γύρω περιοχής, να συζητήσουν μαζί της και να θαυμάσουν την ομορφιά αλλά και την εξυπνάδα της.


Μια μέρα η Ροδάνθη αποφάσισε να καλέσει μερικούς φίλους της στο σπίτι, για να περάσουν μαζί μερικές ευχάριστες ώρες, τρώγοντας, πίνοντας και συζητώντας. Μα το κρασί που τους πρόσφερε ήταν τόσο γλυκόπιοτο και τόσο άφθονο, που οι καλεσμένοι της άρχισαν να πίνουν την μία κούπα πίσω από την άλλη, ώσπου στο τέλος μέθυσαν. Πάνω στο μεθύσι του θέλησε κάποιος από αυτούς να πειράξει τη Ροδάνθη, ίσως επειδή τη ζήλευε. Της είπε λοιπόν ότι μια γυναίκα δεν μπορεί ποτέ να παραβγεί στην εξυπνάδα και τη σοφία μ' έναν άνδρα.


Η Ροδάνθη του απάντησε χαμογελώντας ότι η σοφία δεν είναι προνόμιο των ανδρών. "Μην ξεχνάς την Αθηνά, του είπε, που ονομάστηκε θεά της σοφίας, ενώ κανένας από τους άνδρες θεούς δεν ονομάστηκε έτσι".


Η απάντησή της, αντί να σβήσει τη φωτιά, την άναψε περισσότερο.


- Μα ... αυτό είναι μεγάλη προσβολή απέναντι στους θεούς!, φώναξε με οργή κάποιος άλλος από τους καλεσμένους της. Είναι προσβολή απέναντι στο μεγάλο Δία, τον πατέρα των θεών! Και μια τέτοια προσβολή τιμωρείται μόνο με θάνατο!


- Θάνατος στη Ροδάνθη!, ακολούθησαν τότε πολλές άγριες φωνές.


Κάποιος άρπαξε μια κούπα γεμάτη κρασί και την εκσφενδόνισε προς το μέρος της, μα ευτυχώς δεν την πέτυχε. Η Ροδάνθη κατάλαβε τότε ότι δεν υπήρχε τρόπος να ηρεμήσει τους μεθυσμένους φίλους της και ότι αν έμενε λίγο ακόμα μαζί τους θα κινδύνευε η ζωή της. Έτρεξε τότε προς την ανοιχτή πόρτα να βγει από το σπίτι. Μα οι εξαγριωμένοι καλεσμένοι της τινάχτηκαν από το τραπέζι κι έτρεξαν ξοπίσω της να την προλάβουν, ουρλιάζοντας και απειλώντας να την σκοτώσουν:


- Θάνατος στη Ροδάνθη! Θάνατος σ' αυτή που βλαστήμησε τους θεούς μας!


Πάνω στην απελπισία της όρμησε προς το ναό της Άρτεμης που συνάντησε μπροστά της. Είχε την ελπίδα ότι οι διώκτες της, όσο κι αν ήταν μεθυσμένοι, θα σέβονταν τον ιερό αυτό χώρο και δεν θα τολμούσαν να μπουν μέσα και να της κάνουν κακό.


Αλλά εκείνοι δε δίστασαν καθόλου. Το πολύ κρασί θολώνει τελείως τη λογική των ανθρώπων. Όρμησαν μέσα στο ναό και δεν άργησαν να φθάσουν κοντά στην τρομοκρατημένη Ροδάνθη, που είχε ζαρώσει πάνω στο άγαλμα της θεάς Άρτεμης. Ο πρώτος από αυτούς άπλωσε τα χέρια του να την αρπάξει μα, ξαφνικά, μια κραυγή γεμάτη έκπληξη και πόνο βγήκε από τα χείλη του. Η όμορφη κόρη είχε γίνει άφαντη και στη θέση της υπήρχε τώρα ένα φυτό με υπέροχα λουλούδια και με τα κλαδιά του γεμάτα αγκάθια. Κι έτσι όπως είχε απλώσει τα χέρια του ν' αρπάξει τη Ροδάνθη, τ' αγκάθια πλήγωσαν τα δάχτυλά του.


Η θεά Άρτεμη ήταν εκείνη που μεταμόρφωσε τη Ροδάνθη σε λουλούδι, για να τη σώσει από τη μανία των μεθυσμένων φίλων της και γέμισε με αγκάθια τα κλαδιά του για να το προστατεύει πάντα από τους εχθρούς του. Το λουλούδι που πήρε το όνομα της άτυχης κόρης είναι το ρόδο, που εμείς το ξέρουμε σαν τριαντάφυλλο.


Πηγή:http://mjswonderland.blogspot.gr/2009/11/blog-post_23.html


Πηγή:http://www.neraidokiklos.gr/forum/showthread.php?t=3460



Όσο για το κόκκινο χρώμα των ρόδων γνωστότερος είναι ο εξής μύθος: ο Άδωνης, ο νέος που αγαπούσε τόσο η θεά Αφροδίτη, τραυματίστηκε μια μέρα θανάσιμα από τον Άρη, το θεό του πολέμου, ο οποίος είχε μεταμορφωθεί σε κάπρο. Η όμορφη θεά έτρεξε κοντά στο νέο να τον γλιτώσει, μα πάνω στη βιασύνη της πάτησε ένα φυτό που είχε αρκετά αγκάθια. Το γυμνό της πόδι σχίστηκε και στη γη έτρεξε αρκετό αίμα, το οποίο όμως πότισε τις ρίζες του φυτού. Τα λουλούδια τότε άρχισαν να παίρνουν κόκκινο χρώμα.
Πηγή:http://www.neraidokiklos.gr/forum/showthread.php?t=3460



Πηγή:http://www.neraidokiklos.gr/forum/showthread.php?t=3460
 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου